Πώς να κερδίσεις ένα τέτοιο ματς μόνο με τον Εμβιλά;

Πέρασε και αυτό το ντέρμπι… Με τον Παναθηναϊκό να επικρατεί 2-0 του Ολυμπιακού, όντας ανώτερος σε όλο το διάστημα του αγώνα. Με τους «πράσινους» να έχουν όλα αυτά τα συστατικά που χρειάζονταν για ένα τέτοιο παιχνίδι, υπερέχοντας σε όλους τους τομείς απέναντι στους «ερυθρόλευκους» που είχαν 6-7 καλά λεπτά στο πρώτο μέρος (38-45) και άλλα τόσα στο δεύτερο (46’-53’). Με 13-14 λεπτά μπάλας, δεν γίνεται δουλειά…

Ο Ανιγκό, ξέροντας πως η ομάδα του έβγαλε μεγάλη ένταση στο περασμένο ματς με τον ΠΑΟΚ, επέλεξε να προχωρήσει σε αλλαγές. Ρίχνοντας στο παιχνίδι, τον Μασούρα, τον Χάμες, τον Ελ Αραμπί. Οι δύο τελευταίοι δεν έχουν ρυθμό στα πόδια τους και αυτό φάνηκε. Ο πρώτος είχε την ψυχολογία μετά το γκολ κόντρα στους Θεσσαλονικείς, αλλά δεν έφτανε και περιορίστηκε απλώς στα τακτικά του καθήκοντα, κρατώντας τον Χουάνκαρ χαμηλά στο γήπεδο. Κάτι που δεν έκανε αντίστοιχα ο Φορτούνης από την άλλη πλευρά και ο Σάντσες ήταν ένα φουλ επιθετικό μπακ που ανεβοκατέβαινε στη γραμμή, πραγματοποιώντας την κορυφαία του φετινή εμφάνιση.

Ίσως ο Γάλλος να είχε στο μυαλό του και τη ρεβάνς με την ΑΕΚ, ξέροντας πως πρέπει να διαχειριστεί το ρόστερ του. Ωστόσο, οι αρχικές του επιλογές δεν τον δικαίωσαν και ο Παναθηναϊκός με την τριάδα στα χαφ και τον Μπερνάρ να κλείνει προς τα μέσα, δημιουργούσε διαρκώς υπεραριθμίες και φόρτωνε τον άξονα με ποδοσφαιριστές. Κέρδιζε τις πρώτες, ακόμη και τις δεύτερες, μπάλες, έβγαζε μεγαλύτερο πάθος και ένταση, έδειχνε πιο αποφασισμένος. Κλείνοντας ιδανικά κάθε κενό και ο μόνος τρόπος που ο Ολυμπιακός μπορούσε να φτιάξει κάτι καλό, ήταν οι διαγώνιες μπάλες του Εμβιλά.

Εκμεταλλευόμενος το γεγονός πως ο Παλάσιος πολλές φορές παρασυρόταν ψηλά, ο Εμβιλά στόχευε κυρίως τον Ρέαμπτσουκ και κατά δεύτερο λόγο τον Φορτούνη. Ο Εμβιλά, ήταν ο κορυφαίος παίκτης του Ολυμπιακού στον αγωνιστικό χώρο. Τα περίμενε όλα από αυτόν, διότι ήταν ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που μπορούσε να βγάλει σωστά την μπάλα μπροστά και να δώσει μια ηρεμία. Οι υπόλοιποι «πνίγονταν» από την πίεση του Παναθηναϊκού ψηλά στο γήπεδο, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ηρεμία, συγκέντρωση αλλά και οργάνωση.



Και δεν κερδίζεις ένα τέτοιο ντέρμπι, ένα τόσο κομβικό παιχνίδι στη μάχη του πρωταθλήματος με μοναδικό διακριθέντα τον Εμβιλά, ο οποίος είχε μπει στο πνεύμα του αγώνα αλλά δεν μπορούσε να κάνει τα πάντα.

Ο δρόμος παραμένει μακρύς, ο Ολυμπιακός βρίσκεται στο -6 αλλά δεν πρέπει να παρασυρθεί από αυτό το αποτέλεσμα. Όπως ίσως παρασύρθηκε από αυτό της περασμένης αγωνιστικής και θέλησε να ποντάρει περισσότερο στην ποιότητα και την προσωπικότητα ορισμένων παικτών του (Φορτούνης, Χάμες, Αραμπί, Σωκράτης) που δεν του… βγήκαν, παρά στην τακτική και την εξουδετέρωση του αντιπάλου. Γιατί φάνηκε να πιάνεται αδιάβαστος και να έχει στο μυαλό του τα δύο προηγούμενα παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό, όπου και στα δύο υπερείχε. Αλλά και τότε δεν τα είχε κερδίσει επίσης.

Τώρα, προέχει το παιχνίδι με την ΑΕΚ για το Κύπελλο, όπου οι «ερυθρόλευκοι» καλούνται να φτιάξουν την ψυχολογία τους κυνηγώντας ό,τι μπορούν. Στη συνέχεια θα στραφούν στο πρωτάθλημα, όπου πρέπει να ψάξουν να βρουν 18 βαθμούς. Αν τους πάρουν, όσο δύσκολο και αν φαντάζει αυτό, κάνοντας το τέλειο φίνις τότε θα είναι στη δυάδα... Πρέπει, όμως, να δουλέψουν περισσότερο. Διότι έχουν τεράστιο πρόβλημα στη διάσπαση ομάδων που παίζουν με τις γραμμές τους κοντά, που δεν τους δίνουν χώρους και περιορίζουν τα λάθη τους σε ελάχιστα από τη μέση και πίσω μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

ΥΓ. Ο Ντελ Θέρο Γκράντε πέρασε απαρατήρητος. Elite, άλλωστε… Δείχνοντας τον δρόμο για τη συνέχεια, ώστε το πρωτάθλημα να μην τιναχτεί στον αέρα όπως έχει πάει να γίνει αρκετές φορές φέτος, ακόμη και σήμερα με τα όσα τραγικά είδαμε στην περίπτωση του Πολωνού, Πάβελ Ρατσκόφσκι, που του «έριξαν» πράγματα που δεν έκανε. Ξένους και καλούς διαιτητές, λοιπόν, ως το τέλος σε playoffs και playouts!